CHINESE ONTROUW EN VERGELDING

In het oude China stonden er strenge straffen op ontrouw, bij overspelige mannen werd een tatoeage op het gelaat geplaatst en ze werden verbannen uit hun woonomgeving. In diezelfde tijd lieten de meest jaloerse Chinese vrouwen vaak de concubines van hun pas overleden man vermoorden, sneden deze hun haren af en lieten hun gezichten verminken omdat ze de overleden echtgenoot in het hiernamaals niet opnieuw zouden kunnen verleiden.

Tot 1911 was het toegestaan om overspelige mannen en vrouwen die op heterdaad waren betrapt terecht te stellen zonder een gerechtelijke uitspraak. Aanvankelijk hadden zowel vrouwen als mannen het recht om hun overspelige wederhelft te vermoorden, vanaf de achttiende eeuw gold dit voorrecht enkel nog voor de Chinese mannen.

---

MINNARESSENCULTUUR

De strenge wetten hebben de Chinese mannen nooit weerhouden om buitenechtelijke relaties aan te gaan zonder zich al te grote zorgen te moeten maken over hun reputatie. Met de economische omwenteling is dit nog toegenomen. Courtisanes, ‘er-nai’ zijn een hot item in China, vooral in het zuiden waar de rijkere Chinezen wonen die zich gemakkelijk een veeleisende maîtresse kunnen veroorloven.

In China is de minnaressencultuur al jarenlang een omstreden onderdeel van de samenleving. Berucht zijn de ‘er-nai-wijken’, bevolkt door piepjonge vrouwen met een luxe levensstijl, mogelijk gemaakt door gunsten van een rijke man. Van een er-nai wordt seksuele trouw geëist. Ze verlenen de vriend ook zakelijk hand- en spandiensten. Ze figureert openlijk aan zijn zijde als statusverhogend accessoire bij diners en sociale verplichtingen.

---

REACTIE

Jaloerse echtgenotes doen alles om een er-nai het leven zuur te maken. Een bloeiende industrie van ‘onderzoeksbureaus’ (privédetectives zijn verboden in China) zet de er-nai onder druk om de buitenechtelijke relatie te beëindigen. Ook de maffia heeft het druk met opdrachten om de minnaressen ‘een lesje te leren.

De laatste jaren steekt een nieuw fenomeen de kop op, het openbaar vernederen van er-nais.

De Chinese Lin Yao Li (38) kan ervan meespreken, werd op klaarlichte dag aangevallen door vier vrouwen onder wie de echtgenote van haar minnaar in miljoenenstad Puyang. Terwijl tientallen shoppers gewoon stonden toe te kijken, molesteerde ze eerst Lin Yao, werkten haar tegen de grond en scheurden vervolgens de kleren van het lijf. Ze werd op haar borsten en in haar kruis geschopt maar niemand van de voorbijgangers of de politie greep in. Pas toen de schoppartij ten einde was en het slachtoffer om hulp smeekte werd er een ambulance gebeld.

Vorige maand deed zich een vergelijkbaar geval voor in Jinan, de hoofdstad van de provincie Shandong. Een meisje, dat zogezegd het overspel uitgelokt had, kreeg daarbij trappen met hoge hakken te verduren en werd gemolesteerd. Alleen, het kleine dochtertje van het slachtoffer was er bij. Als ze om hulp smeekt bij een toekijkende politieagent wimpelt deze het kind af.

In het huidige China wordt dit als de normaalste zaak van de wereld gezien. Het zijn “affaires van het hart zijn, iets waar je niet tussenkomt”. Het is bijna ritualistisch. Zo moeten er bij de vermeende overspelige vrouw de kleren van het lijf gescheurd worden, anders is er geen grondige vernedering.

---

AAN HET LOT OVERGELATEN

De er-nai staat er vaak alleen voor. Geen politieagent neemt haar aangifte op als ze wordt mishandeld, geen rechter wijst haar het geld toe dat haar vriend haar testamentair heeft nagelaten.

Het treurigste bijverschijnsel van de Chinese minnaressencultuur is de rechtspositie van buitenechtelijke kinderen. Zonder een huwelijk kan een baby niet in het bevolkingsregister worden ingeschreven. Dat veroordeelt deze kinderen tot een bestaan als tweederangsburgers zonder recht op scholing en andere maatschappelijke voorzieningen.

---