Serge Gainsbourg was een smeerlapke
Eentje uit de rij was France Gall. Een onschuldig tienermeisje nog. Ze was pas pas 17 toen ze het Eurovisie Songfestival won met “Poupée de cire, poupée de son”. “Ik ben slechts een poppetje in zijn handen” liet hij haar zingen. En miljoenen vonden het geweldig.
Het volgende jaar – het was ondertussen 1966 – deed Robert Gall, haar vader en ook haar manager, opnieuw beroep op de diensten van monsieur Gainsbourg. Dit keer kwam hij met ‘Les sucettes’, een liedje over een meisje dat houdt van lekstokken met anijssmaak.
Dubbele bodem
De ironische, erotische ondertoon ontging het naieve meisje helemaal. Wist zij veel dat het eigenlijk allemaal draaide om fellatio?
Lorsque le sucre d’orge
Parfumé à l’anis
Coulée ou gorge de l’Annie
Elle est au paradis
Toen Le beau Serge de dubbele bodem verklapte tijdens een interview op TV, reageerde het zangeresje geschokt. Ze voelde zich zwaar bedrogen door de volwassenen rondom zich. Wekenlang sloot ze zich op en weigerde nog met iemand te praten. Haar carrière leed er onder en ze verdween grotendeels van het toneel.
Les petits ballons
“De teksten waren perfect, maar het was niet hetgeen ik verwacht had. Ik was er niet echt gelukkig mee.”
De single flopte. Maar misschien had ze de teksten toch even beter moeten lezen, vooral die van het b-kantje:
Mais moi rien ne me touche
Je n’éprouve aucune émotion
Je ne frémis que si l’on touche
À mes petits ballons
In het boekje bij de verzamelaar Il les faits chanter, staat dat de werktitel van dit nummer was: ‘Les petits tettons’.
Salope
Pervers met Klasse