France Gall & Serge Gainsbourg

Serge Gainsbourg was een smeerlapke

Onschuldig tienermeisje
Ondanks zijn looks slaagde hij er in de ene na de andere knappe Franse deerne rond zijn vingers te winden: Brigitte Bardot, Sylvie Vartan, Anna Karina, Françoise Hardy, Isabelle Adjani… Hij heeft ze allemaal laten… euh, zingen.

Eentje uit de rij was France Gall. Een onschuldig tienermeisje nog. Ze was pas pas 17 toen ze het Eurovisie Songfestival won met “Poupée de cire, poupée de son”. “Ik ben slechts een poppetje in zijn handen” liet hij haar zingen. En miljoenen vonden het geweldig.

Het volgende jaar – het was ondertussen 1966 – deed Robert Gall, haar vader en ook haar manager, opnieuw beroep op de diensten van monsieur Gainsbourg. Dit keer kwam hij met ‘Les sucettes’, een liedje over een meisje dat houdt van lekstokken met anijssmaak.




Dubbele bodem

Naieve meisjel
Het publiek luste er wel pap van: France werd uitgeroepen tot Franse zangeres van het jaar.

De ironische, erotische ondertoon ontging het naieve meisje helemaal. Wist zij veel dat het eigenlijk allemaal draaide om fellatio?

Lorsque le sucre d’orge
Parfumé à l’anis
Coulée ou gorge de l’Annie
Elle est au paradis

Toen Le beau Serge de dubbele bodem verklapte tijdens een interview op TV, reageerde het zangeresje geschokt. Ze voelde zich zwaar bedrogen door de volwassenen rondom zich. Wekenlang sloot ze zich op en weigerde nog met iemand te praten. Haar carrière leed er onder en ze verdween grotendeels van het toneel.


Les petits ballons

Volledig glad
Een jaar of vier later wou ze haar carrière hervatten. Daarvoor was ze zelfs bereid terug te gaan samenwerken met Gainsbourg. “ik ben hem gaan opzoeken omdat niets nog lukte,” gaf ze achteraf toe. “Hij heeft heel lief toegzegd om twee nummers voor mij te schrijven.” Dat werden ‘Frankenstein’ en ‘Les petits ballons’, uitgebracht in mei 1972.

“De teksten waren perfect, maar het was niet hetgeen ik verwacht had. Ik was er niet echt gelukkig mee.”

De single flopte. Maar misschien had ze de teksten toch even beter moeten lezen, vooral die van het b-kantje:

Mais moi rien ne me touche
Je n’éprouve aucune émotion
Je ne frémis que si l’on touche
À mes petits ballons

In het boekje bij de verzamelaar Il les faits chanter, staat dat de werktitel van dit nummer was: ‘Les petits tettons’.

 

 

 

COMMENTAAR

VOEG EEN REACTIE TOE

*